miércoles, 31 de octubre de 2007

Cosa de aniversarios

Iepa:

Azkenaldin urteurrenak gertatzen ai dia. Behintzat nere inguruan. Iganden nere gurasoen zilarrezko uztaiak ospatu genitun dakizuen bezela. Uztaiak berez asteartean izan ziren, baina bueno; ospatzeko hoberena beti igandean. Oraintxe bertan New York-en daude "Sagarra handia" bisitatzen... (la buena vida... estos no vuelven). Eta beste aldetik gaur goizean konturatu naiz dagoeneko bi urte pasatxoak ditudala besoa hautsita. Hain justu larunbatean betetzen zituen bi urte. Bestentzako sin más izango da baina netzako nahiko egun garrantzitsua da ta gustatze zait olakotaz oroitzea. Horrek gogorarazten dit nola ateratzen nintzen aurrera operatu zidatenean eta batez ere esan zidatenean ezingo nuela besoa berriro ere guztiz zuzen jarri; rehabilitazioan pasatako 8 hilabeteak egunero joaten, bertan ezagututako jendea eta beste gauza asko, beste batzuk besteak baino garrantzitsuagoak.

Beraz, olaxe jarraitzen du bizitzak: urteak ospatzen ditugu eta gauza batzuengatik alaitzen eta pozten gara; txarrengatik ere.

Ondosegi ta disfrutau asteburu luze hau!!

Markel

PD: milesker besoa haustean apoyatu eta lagundu zenidaten guztioi.

domingo, 28 de octubre de 2007

¿DONDE ESTAN ESOS SENTIMIENTOS?

Puede que ya no le queden amigos, ni si existe el amor, ni si existe alguien que le siga cuando falla, puede ser que vaya mal, podrían mejorar, vamos 4 años sufriendo, y puede ser que alguno más, pero y que?


Eso a mi me da igual, por que yo, creo q al igual q muchos de los que le apoyamos, al igual que el anuncio de Keler, lo que importa no son los resultados, son los sentimientos, el año del subcampeonato todos éramos de la real, ahora 4 años después, si hablas bien de la real, te miran raro.


Hace dos días leí en una revista, una articulo bastante grande, discriminando a todos los jugadores de la real, echando burradas, y eso que era una revista de Donosti. Con este e-mail lo que quiero transmitir es simplemente, que sigamos estando orgullosos de nuestro equipo, que es la REAL SOCIEDAD, uno de los mejores equipos de España.


Yo lo quiero tal y como es, a pesar de que un día pierda o porque el siguiente se arruine. Cuando yo era pequeño, mi padre me hizo un regalo, un regalo que nunca olvidare, ese regalo fue hacerme socio de la real, desde entonces fue tan grande el amor que sentí hace nuestro equipo que decidí no rendirme nunca, como si pierde o gana. Para ello, seguiré animándole como el primer día, porque la real no es algo que pueda olvidar de un día para el otro, es algo que estará en mi corazón para el resto de mis días.

Os pondré aquí, uno de los anuncios que más me ha gustado de todas las que he visto.




Oaingon enaiz ni izan, nere anaia Xabi baizik. Ze arrazoi dun...

sábado, 27 de octubre de 2007

Fondo de Escritorio

Iepa:

Zemuz denak? Beno, azkenengno post-an exitua ikusi ondoren zaila izango da berdintzea baina saiatuko naiz.

Hementxe dezute gaur jarri berria deten escritorioko fondoa:

Pertsona batzuek irudi ori messengerrean jarrita dute ta gaur ikusi detenen pentsatu det jartzia. Nei bastante gustatze zait ze aparte de la ternura que demuestra, koloreen konbinazioa oso ona iruitze zait, nola konbinatu dun ta oi.

Bueno, ba gauza gutxi kontatzeko, gaur goizen "Ricci Jaunaren teknologi jauregian" izan naiz lanen ta baita kutxan ESMEko asunto batzungatik: autorizatuk jarri gea kontun. Gaur atsalden donostia berriro, lehenik eta behin telefonikara telefonua ta internet jartzeko esmen ta bigarrenik txaketan bat erostea nere gurasoen biharko ospakizuneako. Astearten 25 urte ezkonduta beteko dituzte eta ba biar ospatzen degu. Jarrikoet biharko argazkin bat laister.

Beno, ba gauza gutxi gehio. Oso ondo pasa asteburun ta disfrutau geatzen zaizuen denbora.

domingo, 21 de octubre de 2007

966

Iepa:

Zemuz? Asteburu bat gehio...kirol asko ta etxen iteko baita asko. Formula 1 ikuste ai naizen bitarten idazten ai naiz hau. Uste det iteko asko ditutela klaseako, baina bueno. Geo jarriko naiz ya danakin, a tope!

Atzo kuadrila eguna izan zan Zarautzen. Egia esan, nik ikusi nuna behintzat, gauza haundia etzan izan. Gaben behintzat, Kaotikon kontzertuaz aparte, enun nik jende gehiegi ikusi (nere anaiak baietz esan dit). Bueno, ba argazki bat atea nahi nun atzo hemen jartzeko... baina argazki kamara etxen! Aix, fallo...

Asike ordun beste gai bat da gaurko post-ai titulua ematen diona: blog hontako bisita kopurua. Kontatzaile bat jarri nun oain dala pare bat hilabete, eta ordundik kontatzen du zenbat bisita izaten dian. Beno, ba dagoeneko 966 dijoa. Hau da, laister MILA BISITA!!! Joe, dexente e! Nei ilusio zerbait ite dit. Gainea azkenaldin egunian 20 edo sartzen omen dia asike ya ti-ta baten mila...

Beno ba oixe, milesker sartzen zeaten guztioi, bateze komentariok jartzen dituzuonoi eta ea nork dun milagarren bisita (behe-behean agertzen da).

Ondosegi!!

martes, 16 de octubre de 2007

Entrebista

Iepe:

Zer moduz gea? Ni etxen, piskat aspertuta. Berez denbora aprobetxatzen saiatu berko nuke, financieroko 5. kapitulua irakurtzen edo beste zerbaitian... baina gogo gutxi (betiko antzera).

Bueno, ta aste hontan zer degu? Ba BCG, McKinsey, P&G, Innovandis... entrebistak, aurkezpen korporatiboak, kurrikuluma gora, kurrikuluma behera, ingelesez, erderaz, selekzio prozesuak, aurkezpen edo interes kartak.... puffffffffffff. Nazka nazka inda naukate ya. Hainbeste histori praktika batzuk lortzeko. Ea innovandisen hartzen dien ta oiek praktikak aseguratzen dizkien ze... Bestetan nik uste piskat zaila izango detela; bateze, baten aurkezteko denboa ya pasa zaitelako, bestian test-ian dentistan izango naizelako ta hirugarrenguan espediente akademikua ondo begiratzen dutelako. Alere, zerbait iten saiatuko naiz, aber si cuela.

Ba olaxe, unibertsitateko egun gogor hauek pasa ostean, ea lasaitasuna etortzen dan hurrengo asten edo.

Ondosegi!!

Markel

PD: zein izan zan "zuk ze momentu aukeratuko zenuke?" komentarioa idatzi zuna???? moskakin geatu naiz.

domingo, 14 de octubre de 2007

Soria 07

Iepe:

Atzo Sorian izan ginen. Izugarrizko anbientia izan zan baina nola ez ba, Markel partidua ikustea dijua...ba galtzia tokatze zan. Oaingon deskuenton galdu genun. Alere egunian zehar oso gustoa izan ginen, nik nere anaia arrastrau nun nerekin ta beak egunian zehar esatezun oso oso ondo ai zala pasatzen. Poz pozik zebilen...jeje. Hantxe izan ginen repertorio osua kantatzen, jendia animatzen...

Ta olaxe, argazki batzuk atea nitun ta jarri ditut nere albumean. Geo gaben donostitik izan nintzen piska bat. Leta, Serrano ta Laurakin ze kuadrilako beste 3 etorri zian baina banatu in ginen...

Bueno, ta oixe. Sorian izanda hau aktualizatu nahi nun ta olaxe in det.

Ondosegi!!

PD: STL-Bilintx oso ondo, e!

miércoles, 10 de octubre de 2007

Ta bizitzak aurrea jarraitzen du...

Iepa,

Zemuz gabiltza? Bizitzak aurrea jarraitze du ezta? Denona bezela... nahiko genuke bai momentu konkretun baten geatzia... aix, ze gogorra dan bizitza! Ezin deu beti guk nahi deguna in, baina behintzat geure buruan jabe geala esatia dakau; limite batzun barrun, baina guk erabakitzen degu.

Bueno, atea zaizkit or esaldi filosofiko batzuk zentzuik eztuena beraien arten ta benga. Ez ditut aldatuko, burura etorri zaiten lehenengua idazten jarri naiz ta oixek jarri ditut. (Lector piensa: este márkel está muy mal de la cabeza...) Ba sin más, jeje.

Oaintxe izan naiz kurrikulum berri bat iten, lengo urtekua galdu in det ta beste bat itea. Baina luzeegia atea zait: bi orrialde. Oaintxe hasi naiz baita "carta de interes" horrekin. Ea iNNoVaNDis-en hartzen diguen...

Bueno, ba oixe. Ez det ezer ez kontau baina behintzat hau zertxobait aktualizatu det. Olako momentu batek in zin blog hau sortaraztia.

Bueno, afaltzea nijua. Ondosegi ta "izan huntsa". jajaja

Markel

jueves, 4 de octubre de 2007

Lagunak - Amigos



Aupa kaixo!

Naiaran fotologetik pasa naiz ta lagunei buruz testu bat ikusi diot. Nahiko polita da asike jarri ingoizuet nik baita, ok?

Ale, ondosegi!

-
Si tienes un amigo, has merecido un don divino.


La amistad leal, sincera, desinteresada, es la verdadera comunión de las almas. Es más fuerte que el amor, porque éste suele ser celoso, egoísta y vulnerable. La verdadera amistad perdura y se fortalece a través del tiempo y la distancia.

No se necesita ver frecuentemente al amigo para que la amistad perdure, basta saber que éste responderá cuando sea necesario, con un acto de afecto, de comprensión y aun de sacrificio.

La amistad no se conquista, no se impone; se cultiva como una flor; se abona con pequeños detalles de cortesía, de ternura y de lealtad; se riega con las aguas vivas de desinterés y de cariño silencioso. No importan las distancias, los niveles sociales, los años o las culturas. La amistad lo borra todo.

El recuerdo del amigo lejano, del amigo de la niñez o el de la juventud, produce la íntima alegría de haberlos conocido. Nuestra vida se enriqueció con su contacto por breve que haya sido.

La felicidad del amigo nos da felicidad. Sus penas se vuelven nuestras porque hay un maravilloso lazo invisible que une a los amigos. La amistad es bella sobre toda ponderación.

Para el que tiene un amigo, no existe la soledad.
-


Bueno hementxe usteizuet baita Amaral-en kanta bat: "Son mis amigos" deiturikoa. Hasieran Amaral ez zitzaiten batere gustatzen baina denborakin, kanta onak atea ditu ta zertxobait gustatzen zait, ondoren datorrena, dexente.


martes, 2 de octubre de 2007

CUBAAAAAAA

Bueno, bueno, bueno!

Ya kubatik bueltan! Zertxobait tardatu det hau aktualizatzen baina ya azkenen egin det. Eskubian dezuten link-ean argazki batzuk ikus ditzazkezue.

Egia esan, hainbeste dao kontatzeko eztakidala nondik hasi. Anekdota asko izan dira, serranok kutxillok onena dudik gabe, ze parrak!!

Beno, nekin izan zeaztenok badakizue nola jun den dena eta besteoi pertsonalki kontatuko dizuet kontatu berreko guztik. Oaingoz, argazkitxo bat usten dizuet.

Ondosegi!!